Het vliegt voorbij

Tjonge tjonge wat gaat de tijd toch vreselijk snel...het was eigenlijk de bedoeling nadat karel een beetje bij gekomen en we hadden gegeten alleen even een bak koffie te doen, zodat karel de volgende dag helemaal fris en fruitig zijn vakantie kon beginnen...maar tja je moet natuurlijk nooit zulke dingen plannen 1 cola bacardi, 2 cola bacardi ach laten we er nog maar een paar nemen we zijn er ten slotte nu toch haha dat is de pest ook van de Albatros bar, het is en blijft een leuk gezellig kroegje..je kan hier aan beide kanten aan de bar zitten en ook de locals komen hier graag..Nu moet ik ook zeggen dat Ali en emine zelf ook erg gezellig zijn en vooral prettig gestoord en er gebeurt dan ook altijd wel wat. Een week is natuurlijk nogal kort en je wil natuurlijk wel het 1 en ander zien dus fit of niet fit..volgende dag zijn karel en zoef een stuk gaan wandelen..ze zijn het dorp rond geweest, hebben de veerboot naar de overkant genomen en zijn naar caunos toe geweest. Vandaar uit weer met de roeiboot overgekomen naar Dalyan..moeders en ik waren eigenlijk van plan om naar de overkant te komen, maar hadden al zo weinig zo'n gehad dat we eigenlijk wel prima lagen bij het zwembad..zoef en karel hebben overigens veel gewandeld, zo zijn ze ook met de bus naar het iztuzu strand geweest om vervolgens 7 km naar het turtle beach te lopen en daar weer met de bus terug gegaan..ik bleef lekker lui en ben heerlijk op het strand blijven liggen..nou en of ik lui was. Zeg maar rustig kapot. Dit was onze eigen schuld want we zaten heel vak bij de Albatros, lachen, dansen, zingen...ja ook op hazes..we hebben ook nog een boot tochtje gedaan met ısmail en sami..hier gingen ook maikel en onze Duitse " vriend" Peter mee...Peter is al aardig op leeftijd en komt ook al jaren in Dalyan..elk jaar heeft deze man dan ook wel wat..vorig jaar had zijn broeken onder gepoept vanwege diarree, en kon hij geen wasserette vinden, of hadden ze ineens de prijs van zijn hotel kamer verhoogd etc..meestal vraagt hij Romano om hulp zo ook dit jaar...maar nu ging Peter ook mee op de boot...karel en maikel waren allebei aan de sterke drank en hadden elkaar snel gevonden...nou we waren maar 8 man maar lawaai genoeg voor 20 man dit alleen door deze 2 kwajongens...ik was helemaal kapot na de boot tocht ..wat een mafkezen bij elkaar...enorm gelachen maar de dag erna toch echt even alcohol vrij....Toen appte Peter...of ik heel rap naar zijn hotel kon komen..hij wou zijn hotel betalen en dat mocht in q x niet meer met de pin, nee hij moest maar pinnen bij de bank en dan cash betalen..dus Peter naar de automaat en tja toen hadden ze zijn creditcard ingeslikt..dus grote frustratie alom..ik had alleen de telefoon niet bij me dus zag zijn berichten pas 3 kwartier later...helaas kan er op dat moment toch niets veranderd worden...er komt namelijk echt niet iemand om dit op te lossen, en de volgende dag was het zondag dus Maandag kon er pas gebeld worden..maar ja toen was Peter al weer terug in Duitsland..nu hoopt hij dat het Hotel de kaart terug vordert en naar hem op stuurt, of dit verstandig is weet ik niet, maar goed hij heeft in ieder geval zoals altijd gebeurt er bij hem wel iets op vakantie...
We hebben ook nog een scooter gehuurd en zijn naar yuvarlakcay geweest. Een mooie plek waarbij het heerlijke verkoeling geeft als het een graad of 40 is, omdat er water uit de bergen stroomt waarover heerlijke terrasjes gebouwd zijn..uiteraard nog even gestopt bij Ertugrul en daarna verder gereden...het eerste stuk gaat prima maar nadat je snelweg bent overgestoken word de weg een stuk minder...veel gaten in de weg, zand, grind, overstekende mensen die niet op of om kijken, vooral kinderen of honden. Auto's die keihard voorbij rijden, dode beesten op de weg..oja er lag een dode kip, zoef en ik konden deze mooi ontwijken maar bij karel ging het net goed. Net toen wij voorbij kwamen staken er juist 2 wilde kippen over die bijna bij karel onder de scooter kwamen..dit scheelde echt maar een centimeter of karel had zelf op de weg gelegen. nu kunnen we er om lachen maa ja het zal je maar gebeuren.....verder op liepen er koeien op de weg..karel reed achter ons dus ik maakte met mijn linker hand een gebaar dat hij zachter moest rijden, alleen kan dit natuurlijk ook opgevat worden als dat je links moet gaan rijdenen hoppa zo werd karel die dus ook gelijk naar de linker kant ging ook gelijk rechts ingehaald haha ...tja het maakt die Turken niet uit..ook niet als hij tussen de koeien door moet...

Omdat ik toch pas de maandag weer moet beginnen en ik toch nog hier was, leek het mij een goed idee om nog even te blijven..ik had de smaak van het reizen wel te pakken en wou ook konya nog zien etc..dus kijken naar een binnenlandse vlucht en vandaar dan weer terug naar Nederland..nu was vliegen naar kayseri het goedkoopste..dus had ik een plan gemaakt..1 ste dag vanuit kayseri naar Göreme, hier was ik tenslotte al geweest en had al even contact gehad en ik mocht hier mijn spullen wel laten staan zodat ik vanuit goreme de bus naar konya kon pakken..ik wist dan nog niet of ik in konya verbleef of dat ik per dag op en neer ging..daarna zou ik kayseri nog gaan verkennen....
Inmiddels ben ik in Göreme, mijn 2 vluchten verliepen nogal onrustig. Het was zou bewolkt dat er hevige turbulentie ontstond..en dan nog de luchtzakkingen..werd er beroerd van..had gehoopt dat het van Istanbul naar kayseri beter ging maar helaas..tot overmaat van ramp kreeg ik acuut last van de bijholten dus mega pijnen..in kayseri werd ik opgehaald en eenmaal onderweg kwam het met bakken de lucht uit....Omdat ik me niet heel best voelde had ik maar besloten om in Göreme te blijven en dan de volgende dag verder te gaan reizen. Volgende dag voelde ik me eigenlijk nog beroerder, koppijn wat stress etc..maar goed tenslotte wou ik toch wat zien en gelukkig waren er 2 Duitsers die mij overhaalden om dan met hun mee te gaan richting kayseri met hun auto...alleen gingen ze daar wel een stuk wandelen dus zo gezegd zo gedaan..zie je Duitsers zijn zo slecht nog niet wauw wat heeft turkije toch verschillende prachtige landschappen...zo is het grauw rond de bergen en zo is het zomaar weer groen met klaprozen en de erciyes vulkaan/ berg met sneeuw bedekt op de achtergrond. Werkelijk fantastisch. Het schijnt dat je in dit gebied tegenwoordig ook op wintersport kan..of het echt zo geschikt is weet ik niet want daar heb ik geen ervaring in maar ze doen ook hele trektochten...de valleien daar zijn ook prachtig...bij terug komst ging het personeel voor hun zelf koken en mocht ik ook mee eten..dit was verrukkelijk ik ga dit dan ook zeker zelf een keer maken..wel op tijd naar bed gegaan want was best kapot..
Volgende dag de bus naar konya gepakt. Ik wou de whirling dervishes zien maar helaas was dit vanwege einde seizoen op zaterdag. Dit kon ik dus helaas niet meemaken..had die in trance rond draaiende Turken graag gezien..wel heb ik het mevlana museum bezocht..ben niet zo'n museum mens maar dit was wel grappig...de moskeeën...prachtig..maar een hele andere wereld dan dalyan of Alanya etc...jammer genoeg was mijn telefoon leeg..dacht dat ik ze aan de lader had maar dan moet je niet de kaart die de elektriciteit regelt eruit halen natuurlijk...nou ja nou moet ik ook zeggen dat ik in konya zelf niet echt zomaar foto's durfde te schieten...is toch religieuzer...bij terugkomst mocht ik wederom aanschuiven..dit keer was nevsehir tava..ook zo vreselijk lekker..had aangeboden om vandaag voor hun te koken maar denk dat ze nederlands eten niet echt aan durven..dus werd er gevraagd wat ik vandaag wou eten..dus heb ik gekozen voor gebakken / gefrituurde ansjovis...dit vonden zoef en ik in Istanbul ook zo lekker..vandaag heb ik zo'n 10 km in een vallei, nou ja meerdere ..in cappadocie gelopen..heb zelfs heel hoog moeten klimmen..en aangezien ik hoogtevrees heb was dit niet even grappig altijd. Maar ja had geen keus en kon cengiz, degene die zijn tijd had opgeofferd ook niet teleurstellen want dan hadden we terug gemoeten en was het een korte wandeling geweest..ik had dus weinig keus..met bloed zweet en tranen heb ik het gedaan..je had eindelijk het moeten zien..was geloof ik nogal lachwekkend.....maar heb er totaal geen spijt van...daarna moest er geshopt worden voor het avond maal dus ook nog maar even naar Ürgüp...eigenlijk moesten we optijd terug zijn zodat fatma hier optijd weg kon, maar ja dit is turkije..en het gebeurt nog al eens dat als je de auto parkeert er 5 andere auto's om je heen parkeren en je er dus dan niet uit kan...en tja vind dan maar eens de eigenaren....het verkeer is zoals altijd drama en het scheelde dan weer niet veel of ik was gespiest, stelletje idioten...inmiddels heb ik mijn koffer gepakt..en kan ik het niet laten om een paar tranen te laten...Turkije en vooral dalyan had mijn hart al gestolen maar er is zoveel meer...cappadocia en midden turkije is prachtig..ik had niet verwacht dat ik in m'n eentje op pad kon...ja dat wel maar dat ik het ook nog eens met mezelf kon redden. Ja je komt jezelf tegen, maar ook hier leer je weer van. Wat wil je met je leven, wat verwacht je van jezelf? Wat had ik willen doen, of wat had ik misschien niet moeten doen, blijven dromen of actie ondernemen? Ik ben er nog niet uit..het alleen reizen is wel heel goed om over dit soort dingen na te denken..hoofd leeg maken..ik blijf dit dan ook zeker doen..vannacht zal ik om kwart voor 5 opstaan en is mijn avontuur voorbij. Dan begint het geleefde leven weer..zoef gaat voor mij zijn overheerlijke lasagne maken dus daar kijk ik alvast naar uit..wat mijn verdere plannen zijn laat ik binnenkort weten..dan kunnen we verder op avontuur..