Bye bye cappadocie

Hier zit ik dan in de bus..wel een beetje met pijn in mijn hart. Gisteren heb ik na de ballontocht niks meer gedaan..heerlijk uitgerust en op het dakterras gezeten..want was toch wel vroeg op. Heb nog heerlijk na genoten, was toch wel speciaal om dit met Asim te mogen doen..in de middag heb ik nog anderhalf uur met Thomas gezetenhij vertrok vanochtend naar izmir en nodigde me uit voor het diner..dit heb ik vriendelijk afgeslagen..ik ben in het pension gebleven, ik kon wel uren kijken naar het prachtige uitzicht en dit word dan ook mijn vaste stek als ik serieus mijn hoofd leeg moet maken...elysee pension is echt prachtig..het personeel is onvoorstelbaar aardig, vriendelijk en zo gastvrij..en ik ga zeker in januari of februari weer heen..dan alleen..lopend door de vallei of whatever maar het even tot jezelf komen is geen slecht plan...
Voordat ik weg ging uit Goreme zijn asim en ik naar zijn ouders huis gegaan.
Daar kennis gemaakt en gegeten. Ik heb oom daar weer gelachen, ze zijn allebei wat doof wat weer hilariteit geeft..zo bedoelde asim vader hastane (ziekenhuis) en verstond zijn moeder pastane (bakkerij) en dit gebeurde zo'n 2 a 3 x en dat geeft helemaal rare conversaties haha
Ik heb zowiezo vreselijk veel met Asim gelachen..tot huilend aan toe..om te gieren gewoon...dank je wel voor dat.

Nu onderweg naar dalyan.
Morgen komt Romano aan.
Ook komen Hendrie en Jannie vanuit Marmaris...word nog een drukke vermoeiende dag maar we hebben tenslotte nog 3 weken om bij te komen..